Twee jaar eerder was ik niemands baas. Ik was senior partner bij een middelgroot kantoor in Chicago, werkte twaalf uur per dag voor associates die mijn naam alleen herinnerden als ze om middernacht een memo nodig hadden. Toen mijn huwelijk uit elkaar viel, splitste mijn wereld in tweeën: de professionele façade die ik op het werk ophield, en het stille, lege appartement waar ik elke avond binnenliep.
Ethan — de man van mijn zus Claire — vulde graag de stilte tijdens de familiediners. « Weet je, Liv, » zei hij ooit tegen me toen we kalkoen aten, « sommigen van ons zijn niet gemaakt voor problemen. Misschien is het tijd om een pauze te nemen, om jezelf te vinden. Niet iedereen is geschikt voor rectus abdominis. »
Het deed me meer pijn dan ik wilde toegeven. Mijn ouders waren overleden, en Claire, hoewel vriendelijk, liet Ethans opmerkingen vaak voorbijgaan, in naam van « familievrede ». Na de scheiding nam ik verlof. Maar in plaats van in te storten, begon ik bedrijfsplannen te schrijven. Ik had met eigen ogen gezien hoeveel kleine kantoren faalden door verouderde praktijken. Ik wilde een plek creëren die integriteit waardeert in plaats van gefactureerde uren — een plek die jonge advocaten een echte kans geeft.
Dus richtte ik Patterson Legal Consulting op vanuit een eenkamerkantoor in de South Loop, met mijn spaargeld en een overwerkte koffiemachine. Ik huurde twee juridisch assistenten in, allebei vrouwen die ik had opgeleid. We richtten ons op kleine bedrijven, startups en familierecht.
Het eerste jaar was zwaar — eindeloze nachten, klanten die verdwenen, huurcheques die nauwelijks doorgingen. Ethans stem galmde in mijn hoofd elke keer als ik naar mijn afnemende balans keek: « Niet iedereen is hiervoor gemaakt. »
Maar het bedrijf begon te groeien. Een enkele aanbeveling leidde tot drie andere. Onze integriteit sprak meer dan onze grootte. Binnen achttien maanden had ik genoeg geld om uit te breiden en te fuseren met een ouder kantoor waarvan de partners met pensioen gingen. De nieuwe naam, Patterson & Associates, leek mij onwerkelijk.
