Hoofdstuk 4: Het breekpunt
Om 4:59 uur ‘s ochtends liep hij binnen.
De klap bracht me op de grond. De orders volgden. Tevreden blikken. De telefoons waren op mij gericht.
Toen Penelope’s trap. In mijn buik.
De pijn was absoluut. Mijn zoon had het moeilijk. Er is iets verscheurd.
Ik kroop naar mijn telefoon toen Willow mijn vingers met haar hiel verpletterde.
Ik drukte op de knop.
Hoofdstuk 5: De Gevolgen
Ik werd wakker in het ziekenhuis.
Mijn zoon leefde nog. Geboren op 29 weken. Op de intensive care. Maar levend.
Carter was erbij. Mijn moeder ook.
De paniekknop had het geluid en beeld opgenomen. Alles was doorgegeven. De arrestatiebevelen waren al ondertekend.
Ze werden allemaal gearresteerd.
Hoofdstuk 6: Het Oordeel
Het proces duurde zes weken.
De straffen waren zwaar. Definitief.
Twee jaar later ben ik verpleegkundige. Mijn zoon, Phoenix, rent lachend naar me toe.
We hebben het overleefd.
We zijn vrij.
Als jij of een dierbare slachtoffer is van huiselijk geweld, vraag dan om hulp. Je bent niet alleen.