De artsen discussieerden lang om dit uit te leggen, maar het enige wat in alle opnames samenviel was wanneer Rico de kamer binnenkwam.
Vanaf die dag mocht de hond elke dag komen. En elke keer reageerde het kind een beetje meer, totdat hij op een ochtend eindelijk zijn ogen opende. Het eerste wat hij zag was Rico’s warme, natte snuit, dicht bij hem liggend om over zijn slaap te waken.
De dokters noemden het een wonder. Ouders — een reddingsorganisatie.
