Een nieuw begin
Mijn grootvader legde een stevige hand op mijn schouder.
« Je hoeft vandaag niet te beslissen. Maar je verdient zekerheid en eerlijkheid. »
Vivian begon te huilen.
« Claire, je gaat zijn carrière verpesten! Iedereen zal het weten! »
« Als er gevolgen moeten zijn, » antwoordde mijn grootvader zonder aarzeling, « dan zijn ze dat voor hem. Niet voor Claire. »
Mark fluisterde wanhopig:
« Geef me een kans om dit op te lossen… » »
Eindelijk keek ik hem recht in de ogen. En ik zag niet meer de man met wie ik getrouwd was, maar degene die hebzucht boven zijn familie had gekozen.
« Ik heb tijd nodig. En ruimte. Je gaat vandaag niet met ons mee. Ik moet mijn dochter beschermen. »
Hij probeerde vooruit te gaan, maar mijn grootvader greep meteen in.
« Alles zal nu via de advocaten gaan, » zei hij.
Ik voelde geen medelijden of twijfel.
Ik verzamelde een paar spullen—kleding, het dekentje voor de baby, de benodigdheden. De rest zou vervangen worden, » drong mijn grootvader aan.
Toen ik de kamer verliet, voelde ik een vreemde mengeling van verdriet en nieuwe kracht. Mijn hart was gekneusd, maar voor het eerst in lange tijd behoorde het weer aan mij toe.
Toen ik naar buiten kwam, sloeg de koude lucht me in het gezicht. En ik begreep dat ik eindelijk vrij kon ademen.
Het was niet het einde dat ik me had voorgesteld toen ik moeder werd.
Maar misschien het begin van iets beters.
Een nieuw leven. Een nieuw hoofdstuk. Een kracht die ik niet vermoedde.
En voor nu stop ik daar.
