Aaron knikte. « Soms is het enige wat nodig is iemand zien — echt zien — en bereid zijn een moment te delen. »
Hij glimlachte terwijl Jonah’s gelach de kamer vulde. De man die ooit vloeren poetste zodat anderen konden dansen, had een ruimte gebouwd waar iedereen dat kon doen.
En het was allemaal begonnen met één kleine daad van vriendelijkheid — een dans tussen een conciërge en een meisje dat in magie geloofde.
Notitie: Dit verhaal is een fictief werk geïnspireerd op echte gebeurtenissen. Namen, personages en details zijn aangepast. Elke gelijkenis is toevallig. De auteur en uitgever ontkennen juistheid, aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid voor interpretaties of vertrouwen. Alle afbeeldingen zijn uitsluitend ter illustratie.
