De avond voor mijn bruiloft sneerde mijn aanstaande schoonmoeder: « Ik heb mijn onderzoek gedaan. Wat zielig – Patrick trouwt met een weeskind. » Toen gooide ze een stapel geld op tafel. « Neem dit mee en vertrek voordat de ceremonie überhaupt begint. » Ik huilde niet. Ik nam het geld niet aan. Ik zei alleen zachtjes: « Daar krijg je spijt van. » Tien minuten later vlogen de deuren open. Een miljardair stormde binnen, zijn stem denderde door de hal: « Wie heeft zojuist Gregory’s dochter beledigd? » De kamer werd doodstil.

Meneer Sterling keek naar Brenda, die nog steeds knielde, een gebroken vrouwenbeeld. « Mijn uitverkoren dochter, » zei hij met een gedempte stem, « zal niet trouwen in een familie waar ze niet gerespecteerd wordt. Brenda, je bent niet welkom op deze bruiloft. » Hij gebaarde naar de deur en een van zijn bewakers, die zwijgend in de hal had gestaan, stapte naar voren om haar naar buiten te begeleiden. Ze vertrok zonder nog een woord te zeggen, in totale en absolute schande.

Ik keek naar Patrick, de man die mij boven alles had uitgekozen. « Ze wilden dat ik me schaamde omdat ik geen bloedlijn had, » zei ik zachtjes, mijn stem eindelijk vastberaden. « Maar mijn vader, Gregory, de man die mij uitkoos, heeft me geleerd dat familie gebouwd is op loyaliteit en liefde, niet op bloed. »

Uiteindelijk had ik gewonnen. Ik zou trouwen met de man van mijn leven, met de krachtige zegen van mijn miljardair als voogd, en mijn eer, die nooit echt ter discussie had gestaan, was nu voor de hele wereld hersteld.