v
Een maand later kwam Noah bij me om « dingen te repareren ». Ik zei nee. Niet uit wrok, maar omdat ik begreep dat liefde nooit hoeft te verdwijnen om geaccepteerd te worden.
Ik ging alleen terug naar de bergen. Deze keer heb ik geen foto’s gemaakt. Ik ademde gewoon, armen open voor het landschap, wetende één essentieel ding: ik was niet langer een grote gast in mijn eigen leven.
Soms is het vertellen van een simpele waarheid genoeg om alles te onthullen wat verborgen was. En soms lijkt wat op een verlies lijkt, eigenlijk het begin van een terugkeer naar jezelf.
