De kwestie van het geweten
Hier bereikt de wetenschap haar grenzen. Onderzoekers hebben tegenwoordig geen definitief bewijs dat bewustzijn duurzaam overleeft na de dood. Toch blijven sommige fenomenen moeilijk te verklaren.
Bijna-doodervaringen (NDE’s), gemeld door duizenden mensen wereldwijd, maken deel uit van deze mysteries. Een gevoel van zweven, een visioen van een intens licht, een gevoel van diepe rust of afstandelijkheid van het lichaam: deze verhalen vertonen opvallende overeenkomsten, ongeacht de cultuur.
Neurowetenschappen bieden een biologische interpretatie. Op het moment van overlijden kan de hersenen chemicaliën afgeven zoals serotonine of andere neurotransmitters, die intense sensaties en opvallende mentale beelden kunnen veroorzaken. Wat sommige mensen als spirituele ervaring ervaren, kan dus ook overeenkomen met een neurochemische reactie aan het einde van het leven.
Nog drie dagen te gaan: tussen wetenschap en tradities
Hoewel de wetenschap voorzichtig en feitelijk blijft, bieden spirituele tradities al lang hun eigen interpretaties van de « tijd van de ziel. »
- In het hindoeïsme wordt de ziel vaak gezien als iemand die na drie dagen haar reis naar het hiernamaals begint.
- In het Tibetaans boeddhisme wordt gezegd dat het bewustzijn verschillende tussenliggende toestanden doorloopt gedurende een periode van tot negenenveertig dagen.
- In sommige sjamanistische culturen worden rituelen uitgevoerd tussen de derde en zevende dag om de overgang van de geest te begeleiden.
Hoewel verschillend, hebben deze overtuigingen één ding gemeen: ze maken het mogelijk om de passage te eren, de levenden te helpen rouwen en betekenis te geven aan een diep verontrustende gebeurtenis.
