James Hiram Bedford, geboren in 1893 in Pittsfield, Massachusetts, werd al vroeg in zijn leven geconfronteerd met de dood. Op slechts vierjarige leeftijd vocht hij wekenlang tegen difterie – een strijd die hij ternauwernood overleefde. Deze vroege confrontatie met de dood leek een geest van veerkracht en avontuur te ontsteken die zijn leven zou bepalen.
Als jongeman verhuisde Bedford naar Californië, waar hij naar UC Berkeley ging en een masterdiploma in de pedagogiek behaalde terwijl hij lesgaf op een middelbare school in Escalon, een klein stadje in de San Joaquin Valley. Zijn passie lag bij beroepsopleiding en loopbaanontwikkeling, en hij schreef verschillende boeken over dit onderwerp. In een interview met de Los Angeles Times uit 1938 merkte Bedford op: « Veel jongeren zien de toekomst tegemoet met gevoelens van twijfel, cynisme en wanhoop. » Zijn missie was om leiding en hoop te bieden.
Maar Bedfords leven beperkte zich niet tot klaslokalen en schoolboeken. Als fervent ontdekkingsreiziger reisde hij veel: hij ging op safari in Afrika, trok door de regenwouden van Zuid-Amerika en vloog door Europa. Zijn honger naar avontuur was onverzadigbaar en het leek erop dat hij er nog niet klaar voor was toen hij op zijn zeventigste de diagnose kanker kreeg.
Geconfronteerd met zijn eigen sterfelijkheid, begon Bedford opnieuw onderzoek te doen naar een radicaal en onbewezen concept: menselijke cryoniek. Uiteindelijk kwam hij in contact met Robert Nelson, de voorzitter van de Cryonics Society of California – in sommige berichten beschreven als een tv-reparateur. Nelson verzekerde Bedford ervan dat zijn organisatie hem de kans kon bieden zijn leven te verlengen door middel van cryogene conservering.
En zo begon James Hiram Bedford aan een laatste avontuur, een avontuur dat zijn naam in de geschiedenisboeken zou vestigen als de eerste mens die cryogeen werd ingevroren, in afwachting van de dag dat de wetenschap hem opnieuw wakker zou schudden.
Bedfords cryogene avontuur begint
James Bedford blies zijn laatste adem uit toen artsen arriveerden op 2060 Eleanore Drive in Glendale, Californië.
Op 73-jarige leeftijd vocht Bedford tegen terminale kanker. Hij was vanuit het ziekenhuis overgebracht naar het huis van een buurman voor hospicezorg. Rond het middaguur van 12 januari 1967, gewaarschuwd door verpleegkundigen dat Bedfords einde nabij was, arriveerde Dr. B. Renault Able aan zijn bed. Met een zwakke stem mompelde Bedford: « Ik voel me beter », en om 13:15 uur overleed hij stilletjes.
Nou ja, een beetje dan.
Tegenwoordig bevindt James Bedfords lichaam zich nog steeds in een faciliteit in Arizona, waar het al meer dan 55 jaar in een metalen cryogene kamer in de tijd wordt bewaard. Als de eerste persoon in de geschiedenis die cryogene bevriezing onderging, neemt Bedford een unieke en controversiële plaats in binnen de wetenschap en de menselijke geschiedenis – een verhaal gekenmerkt door vreemde wendingen, wetenschappelijke ambitie en een mix van inspirerende hoop en sceptische twijfel.
