Er zijn dagen waarop het dagelijks leven onverwachte verrassingen met zich meebrengt. Dit is precies wat Alfredo Lo Grossa meemaakte, tijdens een eenvoudige wandeling bij zijn huis. Die dag, terwijl de zon onderging boven de zee, keek hij omhoog en… Afrupt gestopt. Aan de horizon leek een lichtgevend figuur, bijna menselijk, te zweven in de gouden hemel. Geïntrigeerd pakt hij zijn camera en vereeuwigt de scène. Een paar uur later verspreidde het beeld zich op sociale netwerken. In een oogwenk doet het de ronde op het internet. Tussen verwondering, nieuwsgierigheid en gepassioneerde debatten ziet iedereen zijn eigen interpretatie.

Een fenomeen dat de harten van internetgebruikers raakt

 

Onder Alfredo’s bericht stromen de reacties binnen. Voor sommigen roept de silhouet een welwillende, bijna geruststellende aanwezigheid op, als een licht dat van een afstand toekijkt. Anderen zien het als een subtiele herinnering: dat van vertragen en het waarderen van de schoonheid van de wereld, van het vinden van een beetje rust in een dagelijks leven dat vaak te snel gaat.

 

De meest rationele spreken over uitgelijnde wolken, een eenvoudige reflectie van de zon op het water, of een toeval dat perfect door de natuur is georkestreerd. Maar één ding is zeker: wat de verklaring ook is, de magie gebeurt. Het beeld blijft boeien, juist omdat het zijn deel van het mysterie behoudt.

 

Waarom onze hersenen dol zijn op hemelse illusies

 

Als deze foto zo fascinerend is, komt dat omdat hij een universeel fenomeen oproept: pareidolie. Deze term verwijst naar onze neiging om vertrouwde vormen te zien in wat niet echt vertrouwd is. Een gezicht in de wolken, een hart in het schuim van de koffie, een silhouet in de maan… Onze geest houdt ervan om de verbanden te leggen. FotoboekenDeze reflex is verre van triviaal. Het weerspiegelt onze behoefte aan betekenis, ons verlangen om te geloven dat er een verband is tussen ons en de wereld om ons heen. Deze signalen uit de lucht, of ze nu puur optisch zijn of niet, prikkelen onze verbeelding en herinneren ons eraan dat er overal schoonheid is, zelfs waar we er niet naar zoeken.